راز نماز 5040wada.ir

نماز، عبادتى بزرگ
شناخت معبود و آفريدگار، محبّت او را در دل ايجاد مى آند و اين محبّت، انسان را به پرستش و
عبادت و اظهار آوچكى و تواضع در برابر عظمت او وا م ىدارد.
آفريدگار « بنده » نماز، جلوه اى از بندگى انسان در پيشگاه خدا و مظهر عبوديّت و عبادت است. آنكه
است و اين بندگى را احساس مى آند و مى داند و باور دارد، در برابر او، مطيع است و در
پيشگاهش سر بر خاك مى نهد و به سجده م ىافتد و با وى راز م ىگويد و نياز مى طلبد و آن خالق
يگانه را آه سر رشته دارِ اوست، به عظمت و پاآى م ىستايد.

چرا عبادت؟
فلسفه آفرينش انسان، بندگى و عبادت و عبوديّت است. اين صريح آلام الهى در قرآن آريم است
آه م ىفرمايد:
( ذاريات، آيه ٥٦ )« وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ »
جن و انس را، جز براى پرستش و بندگى خود نيافريدم.
وَ لَقَدْ » : اين حكمت و هدف والا، سرلوحه همه رسولان الهى نيز بوده است. در قرآن مى خوانيم
( نحل، آيه ٣٦ )« بَعَثْنا فِى آُلِّ اُمَّةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَاجْتَنِبُوا الطّاغُوت
در هرامّتى پيامبرى برانگيختم آه (به مردم بگويند:) بنده خدا باشيد و از طاغوت بپرهيزيد.
ناگفته نماند آه اين بندگى آردن، سودى به خدا نمى رساند بلكه مايه عزّت و سعادت خود انسان
است وگرنه خداوند بى نياز مطلق است:
من نكردم خلق تا سودى آنم
بلكه تا بر بندگان جودى آنم
اگر معلّم به شاگردانش م ىگويد: درس بخوانيد، نفع اين درس خواندن به خود آنان بر مى گردد و
براى معلّم سودى ندارد.