عمومی
تاریخ ارسال : 1394/10/23
حجم فایل : 1.41MB
فرمت فایل : doc
رمز عبور : ندارد
بازدید : 1,342 مرتبه
1- نميدانيم چه شد که تصميم گرفتيم مباحث «آشتي با خدا» را چاپ کنيم. هر کدام از دوستان تصميم گرفتند يکي از جلسات را از نوار پياده کنند و بعد از پيادهشدن بحثها شوقي در ما ايجاد شد که خوب است آنها را به صورت کتاب در آوريم، در حالي که نميدانستيم چرا. بالاخره با ناشيگري تمام کار را شروع کرديم و هرکدام بدون هيچ تجربهاي کار مقدمات چاپ کتاب را شروع نموديم تا بالاخره فعلاً کتاب در اختيار شما است.
2- مطالب کتاب براي خود ما مفيد بود و به واقع پنجره تازهاي بر روي ما گشود تا به جاي پاي گذاردن در جادههاي تکراري و خستهکننده، با راههاي فتحناشده و بِکر و روحافزا روبهرو شويم و به سوي وطني که فوق اين وطنهاي معمولي است قدم برداريم، در خود وطن بگيريم و به اَمنترين وطن، يعني در آغوش خدا سير کنيم و خود را از همة هراسها آزاد نماييم و خدا را ميهمان دلهاي خود گردانيم و به وسعت نور الهي وسعت يابيم، و در آن حال ما باشيم و خدا و هرچه را ميخواهيم و هرکه را ميجوييم آنجا بيابيم، زيرا هرکس خود را نشناخت و از خود رانده شد، بيخود نشد، بلکه بيخدا شد، و بيخدايي اوج بيخودي و بيثمري است. آيا معني بيپناهي جز اين است؟ پس هرگز نميشود از خدا گريخت، جاي ديگري نيست، با خودبودن و با خدابودن عشق است و ديگر هيچ، در شوق به سوي حق اگر جان نسپاري، جانت را ميستانند.
3- در راه آشتي با خدا به جاي آنکه خدا را بخري و خدا مال تو شود، توسط خدا خريده ميشوي و تو مال خدا ميشوي و در اين راه همهچيزت را ميدهي چون خريده شدهاي، چنان خراب ميشوي که ديگر نتوانندت ساخت، و چنان ساخته ميشوي که نتوانندت خراب کرد.
4- آنهايي که جز ظاهر را نميبينند نميتوانند با خدا آشتي کنند و آنهايي که در کنار ديوار عشق الهي منزل کنند، آشتي با خدا حرارتي وصفناپذير به آنها ميچشاند که هرگز نميخواهند از آن گرما در آيند.
5- راه آشتي با خدا بسته نيست، چون بيش از آنکه ما با خدا آشتي کنيم، او با ما آشتي کرده است. اگر عشق و آشتي از او شروع نميشد هيچ موحدي در عالم نبود و همه جا ميدان ظهور شيطان بود.
6- آشتي با خدا، عشق را به منزل اصلي خود ميرساند تا ما در دوستداشتن سرگردان نباشيم. معلوم نيست ما منتظريم تا آشتي از او شروع شود و يا او منتظر است تا آشتي از ما شروع گردد. قصه آشتي با خدا قصه بهسرآمدن انتظار است، انتظاري که نميتوان از آن گذشت، از همهچيز ميتوان گذشت ولي از انتظارِ آشتي با خدا نميتوان، اين آغازي است که انتهاي آن ابتداي سفر به سوي بينهايت خوبيها است.
7- در آشتي با خدا نيت و رفتن و رسيدن سراسر نور است، و جز با نور نميتوان بهسر برد.
8- اگر آشتي با خدا از او شروع شده، که چنين است، پس او را با ما کاري هست، ميخواهد در ما خود را ببيند، بيا؛
جاروب کن خانه و پس ميهمان طلب |
آيينه شو جمال پريطلعتان طلب |
اگر تو با خدا آشتي نيستي، بشتاب که او با تو آشتي است.
9- آشتي با خدا آنگونه راهي است که امامانِ معصومh مينمايانند، نه دانستن خدايي که فيلسوفان از آن خبر ميدهند. آري آشتي با خدا راه است و تو را بدان راه خواندهاند، هر که را اين راه ندادهاند، هيچ ندادهاند، و محال است راه بيفتد.
10- آشتي با خدا دعوتي است براي برگشت به خود، اما خودي که دلدادة خدا شده و همة اميدها در او شعلهور گشته است. ما از همان روز که آفريده شديم، با خدا آشتي بوديم، از خود غافل شديم که از خدا غافل گشتيم. پس آشتي با خدا، آشتي با خود است و همة خود را به صحنهآوردن براي ارائه به خدا، و همة ما بندگي است و نداري، در آشتي با خدا نداريهاي خود را آوردهايم تا اين آشتي صورت گيرد.
به اميد آشتي با خدا از طريق نظر به نداريهاي خود
جلسه اول پوچي چرا؟ اضطراب به چه دليل؟ 19
جلسه دوم چرا خدا ما را خلق كرد؟ 39
برکات دستيابي به هدف حقيقي 57
آفات غفلت از منزل اصلي زندگي 61
جلسه سوم تبعيت از فطرت، عامل نشاط روح 69
رضايت فطرت و احساس به ثمررسيدن 77
خداوند؛ جانِ جانِ جانِ انسان 84
همة انسانها خدا را ميخواهند 87
دوري از فطرت يا دوري از خود 92
جلسه چهارم خداوند از چگونگي مبراست 101
خودشناسي راهي مطمئن در خداشناسي 104
همة ادراکات مخصوصِ من انسان است 109
مطمئنترين راه آشتي با خدا 112
رابطهي هستِ مخلوق با هستِ خالق 117
جلسه پنجم هستي انسان، مرگ نمي پذيرد 137
عبور از دنيا، شرط آشتي با خدا 162
جلسه ششم انسان؛ وسيع تر از ماده و ماديات 173
انسان وسيع تر از ماده و ماديات است 177
گوهر پاک از کجا، عالَم خاک از کجا! 181
جلسه هفتم وسعت نفس و جايگاه نبوت 191
جايگاه نفسِ نامحدود انسان در هستي 193
آفات توجه نفسِ نامحدود به دنياي محدود 197
انسانها فقط خدا را ميخواهند 199
چگونگي ارتباط با عليم مطلق 201
جلسه هشتم حضور همه جانبه حق 219
حضور همه جانبة خداوند در هستي 224
برکات توجه به جنبة وجودي موجودات 229
چگونگي حضور خداوند در عالم ماده 233
جلسه نهم نفس و پراكندگي آن 239
آنچه در شخصيت انسان پايدار است 253
وقتي «خود»، «نه خود» ميشود 255
ارتباط با اَحَد شرط نجات خود از ناخود 259
آنگاه که انسان خود را فراموش ميکند 272
بيست و سه نكته در آشتي با خدا 277
مقدس يا نا مقدس بودن انسان 279
راه ورود به دنياي حكمت و خلوت 281
آشتي با خدا، آشتي با همه چيز 282
حيات است كه حيات را مينگرد 285
روبهرويي با خود ، نگاه با روشنايي خود 286
مراقبه؛ يعني از دست ندادن خود 287
وقتي همه چيز با ما آشنا ميشود 290
خودي بي انتها، همنوا با حق 291
بشر چوب بي خدايياش را ميخورد 297